Η Ιστορία Μου
Η δική μου ιστορία για το πώς και γιατί αποφάσισα να γίνω Ψυχολόγος, πώς εξελίχθηκα μέσα σε αυτή τη διαδρομή και ποιοι παράγοντες διαμόρφωσαν το κλινικό μου έργο σήμερα, αλλά και τη γενικότερη στάση μου στη ζωή.
Από μικρή αγαπούσα να γράφω ιστορίες και ποιήματα. Περίπου στα 6 μου χρόνια, έμαθα να γράφω και τότε ξεκίνησε μια διαδρομή συγγραφής και ανάγνωσης ιστοριών που πέρασε από πολλά στάδια. Άλλες φορές άφησα το διάβασμα. Κάποιες άλλες, άφησα στην άκρη το γράψιμο. Επιστρέφω σε αυτά που αγαπώ, όταν νιώθω έτοιμη να πάρω ή να δώσω σημαντικά πράγματα.
Από μικρή επίσης, ήξερα ότι θέλω να γίνω ψυχολόγος. Στα 13 μου παρακολούθησα μια ημερίδα στον Δήμο Χανίων μαζί με τη μητέρα μου, πάνω στη συμβουλευτική γονέων. Τότε συνάντησα έναν εξαίρετο δάσκαλο και επιστήμονα, έναν άνθρωπο με βαθιά και ειλικρινή αγάπη και αφοσίωση για τον συνάνθρωπο και τις δυσκολίες του. Αυτή η συνάντηση μου άλλαξε τη ζωή και τον τρόπο που σκέφτομαι για τον εαυτό μου και τους άλλους ανθρώπους. Ακριβώς 15 χρονιά μετά από εκείνη την πρώτη συνάντηση, μαθήτευσα δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο και κατάλαβα ότι το πιο σημαντικό, το πιο επιδραστικό πράγμα για την θεραπεία ενός ανθρώπου, είναι η αγάπη μας και το ειλικρινές ενδιαφέρον που φέρνουμε για αυτόν στο θεραπευτικό δωμάτιο.
Αγάπησα τις σπουδές μου και την επιστήμη της Ψυχολογίας και μετέπειτα αυτό το επάγγελμα, όσο τίποτε άλλο. Αισθάνομαι πραγματικά τυχερή που βρήκα τόσο γρήγορα στη ζωή αυτό που κάνει την καρδιά μου να σκιρτά και το έκανα επάγγελμα. Και το υπηρετώ για πάνω από 10 χρόνια με την ίδια αγάπη και αφοσίωση με την οποία ξεκίνησα. Ίσως και με περισσότερη.
Η ιστορία όμως δεν σταματά εκεί
Η ιστορία όμως δεν σταματά εκεί, στο γεγονός ότι διάλεξα την κατάλληλη σχολή για εμένα. Πέρασα από πολλές εκπαιδεύσεις, γνώρισα πολλούς αξιόλογους επιστήμονες – δασκάλους, είχα την τύχη να συνεργαστώ με εξαιρετικούς συνανθρώπους και συναδέλφους και έμαθα πολλά από αυτούς. Πάντα όμως ένιωθα ότι υπάρχει κάτι ακόμη, για να γίνει πιο πλήρης αυτή η αίσθηση ολοκλήρωσης μέσα από την εργασία μου και την πρακτική μου με τα θεραπευόμενα και τα συμβουλευόμενα άτομα.
Και τότε ήρθε το προσωπικό μου ενδιαφέρον για τα θέματα μητρότητας και τα ζητήματα γονεϊκότητας. Διάβαζα με τόση αγάπη και τόση λαχτάρα, ρουφούσα σα σφουγγάρι κάθε καινούρια πληροφορία, κάθε καινούρια ιστορία που διάβαζα μέσα σε ομάδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Άρχισα να παρακολουθώ σεμινάρια, να διαβάζω το ένα βιβλίο μετά το άλλο• διαπαιδαγώγηση, ανατροφή, περιγεννητική ψυχολογία και πόσα ακόμη. Τα πρώτα χρόνια όμως, δεν τολμούσα να αγγίξω επαγγελματικά το πεδίο της συμβουλευτικής γονέων. Ένιωθα δέος και ένα αίσθημα ευθύνης που ήταν μεγάλο για τους δικούς μου ώμους, τότε. Και έπειτα ήρθε η κόρη μου.
Η κόρη μου, μου δίδαξε όλα όσα δε γνώριζα. Η κόρη μου με βοήθησε να βιώσω όλα όσα διάβαζα μέχρι πρότινος στη βιβλιογραφία. Μου έδωσε δύναμη, μου έδωσε γνώση, μου έδωσε τη βαθιά πίστη στον άνθρωπο και τις δυνατότητές του. Η κόρη μου ανέτρεψε όλα τα δεδομένα της ζωής μου. Και μου άνοιξε δρόμους. Δρόμους που τους περπατήσαμε μαζί και άλλους που τους περπάτησα μόνη μου.
Η δική μου πορεία μέσα στη μητρότητα, μου κατέδειξε ότι αγαπώ πολύ να συνομιλώ και να συνεργάζομαι με γονείς. Με γονείς που έχουν αγάπη και φροντίδα και νοιάξιμο για τα παιδιά τους, που όμως κάπου νιώθουν ότι έχουν χάσει τον δρόμο τους ή ότι οι δυσκολίες είναι περισσότερες από τις χαρές. Και τότε αποφάσισα ότι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, ήρθε η ώρα να λάβει και επίσημα τη θέση που του αναλογεί στην εργασία μου με άτομα και οικογένειες.
Μόλις είχαμε μεταναστεύσει λοιπόν στην Ολλανδία, και αποφάσισα να δημιουργήσω από το μηδέν μία σελίδα, να γράφω τις ιδέες μου, τα όνειρά μου, αυτά που έμαθα μέσα από τη ζύμωσή μου με τους ανθρώπους και με το παιδί μου, έναν καθρέφτη που να αντανακλά τη δική μου γονεϊκότητα αλλά και τις αξίες μου για τη ζωή. Healing Parenting, την ονόμασα. Η γονεϊκότητα η δική μας που μπορεί να είναι τραυματισμένη, όμως μπορούμε να την θεραπεύσουμε, να επουλώσουμε τις πληγές της. Αλλά ταυτόχρονα και η γονεϊκότητα που θεραπεύει και επουλώνει παλιά τραύματα. Η γονεϊκότητα που έχει τη θεραπευτική δύναμη στις ζωές τις δικές μας και των παιδιών μας. Η γονεϊκότητα που έχει τη δύναμη να επουλώσει τη βία και τις παραλείψεις που έρχονται από γενιές πριν από εμάς και ελευθερώνουν ανθρώπους στο παρελθόν, το παρόν αλλά και το μέλλον.
Η σελίδα αγαπήθηκε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, όχι γιατί μέσα σε αυτήν υπήρχαν πληροφορίες που δεν υπήρχαν πουθενά αλλού εκεί έξω. Πιστεύω (ή επιλέγω να πιστεύω) ότι αγαπήθηκε ως αντανάκλαση της δικής μου αγάπης και αφοσίωσης που έβαλα σε κάθε πληροφορία που μοιράστηκα, σε κάθε ιστορία που έγραψα, σε κάθε διαδικτυακή αγκαλιά που προσέφερα και έλαβα. Και έλαβα πολλές αγκαλιές. Θεραπευτικές αγκαλιές.
Και το ταξίδι συνεχίστηκε. Όπως μπορούν να συνεχιστούν όλες οι ιστορίες μετά το «Ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα». Και συνέχισα τον αγώνα προς την κατάκτηση της γνώσης. Στον δρόμο μου συνάντησα την εκπαίδευση της Αφηγηματικής Ψυχοθεραπείας και αποφάσισα ότι θέλω να το ακολουθήσω αυτό το μονοπάτι. Πολύτιμες γνώσεις, πολύτιμοι άνθρωποι, καθηγητές και συν-εκπαιδευόμενοι. Και κάθε φορά που έβρισκα τον δρόμο που θέλω να περπατήσω ως επαγγελματίας, έβρισκα κι ένα καινούριο μονοπάτι που θέλω να εξερευνήσω, νέους δρόμους και στόχους και ιστορίες που θέλω να ζήσω ως μητέρα, ως σύντροφος, ως φίλη.
Παράλληλα, τα διαβάσματά μου, τα ακούσματά μου, οι προσωπικές συζητήσεις με φίλους και συναδέλφους, οι δράσεις μου μέσα σε συλλογικότητες, με ζύμωσαν, με άλλαξαν, με εξέλιξαν ως άνθρωπο και ως θεραπεύτρια. Μέσα σε αυτό το ταξίδι, προσπαθώ καθημερινά μέσα από την πρακτική μου, να εξερευνήσω πώς μπορώ να εφαρμόσω τις αρχές της Συμπεριληπτικότητας, του Φεμινισμού, τις αξίες της Ορατότητας και του Ακτιβισμού στην κλινική μου πράξη. Εστιάζω λοιπόν, στη Δράση, την οποία θεωρώ απαραίτητη και αναγκαία συνθήκη για όλους μας, ιδιαίτερα σε αυτή την χρονική συγκυρία και στο συγκεκριμένο χωρικό πλαίσιο στο οποίο ζούμε.
Και με αυτόν τον τρόπο, ως φυσική συνέχεια και εξέλιξη αυτής της πορείας, ξεκίνησα την Μεταπτυχιακή εξειδίκευση στις Σπουδές Φύλου. Ένα ακόμη υπέροχο ταξίδι, ένας κύκλος εκπαίδευσης, μοιράσματος και ζύμωσης που έρχεται να προσφέρει μια πολύτιμη νέα οπτική μέσα στο θεραπευτικό δωμάτιο, σε ό,τι αφορά τις έμφυλες σχέσεις και την ισότητα των φύλων, από τις δημόσιες πολιτικές και τα κοινωνικά κινήματα έως το εκπαιδευτικό σύστημα, την οικογένεια, την σεξουαλικότητα, την εργασία, την μετανάστευση κ.α.
Αυτό που βλέπεται σήμερα λοιπόν, είναι η εξέλιξη του Healing Parenting που ξεκίνησε το 2020. Το Healing Stories, είναι ο διαδικτυακός χώρος που έφτιαξα με πολλή αγάπη, αφοσίωση και μεράκι για να περικλείω ακόμα πιο πολλά κομμάτια της επαγγελματικής μου ιδιότητας. Κομμάτια δικά μου ως άνθρωπος, στην ολότητά μου. Ιστορίες δικές μου και δικές σας, που ήθελα να τις διαφυλάξω, να τις αναγνωρίσω και να σας τις δώσω πάλι πίσω γεμάτες αγάπη και φροντίδα για να πορευτείτε στη ζωή σας με θάρρος, γνώση και αγάπη.
Ευχή μου, να μπορέσουμε να γράψουμε μαζί πολλές θεραπευτικές ιστορίες. Να βρούμε πολλά φωτεινά μονοπάτια και ενδυναμωτικές στιγμές. Να ξετυλίξουμε νήματα που για καιρό ήταν μπλεγμένα. Να φτιάξουμε τους δικούς μας μύθους και τα δικά μας επιμύθια. Να αναγνωρίσουμε τους σημαντικούς δεσμούς και σχέσεις της ζωής μας, να εξυγιάνουμε ό,τι χρειάζεται τη φροντίδα μας, να στηρίξουμε πλευρές του εαυτού μας που νιώθουν ευάλωτες, να βρούμε φωτεινά μονοπάτια για τη ζωή και το έργο μας. Μα κυρίως να χτίσουμε μια σχέση φροντίδας, κατανόησης και ειλικρινούς ενδιαφέροντος. Αυτός ο επανορθωτικός δεσμός που για πολλούς ανθρώπους μπορεί να βιώνεται για πρώτη φορά στο πλευρό μιας θεραπεύτριας.
Και η ιστορία δε σταματάει εδώ.
Η ιστορία μόλις ξεκίνησε να γράφεται ….
